Biografie

Ik ben geboren in 1953 in Utrecht, maar daar kan ik me erg weinig van herinneren. Ik was nog geen jaar oud toen we naar Amsterdam verhuisden. Ik ben opgegroeid in de Watergraafsmeer, een deel van Amsterdam Oost, niet ver van het vroegere Ajaxstadion De Meer. Ik heb daar de kleuterschool en de lagere school doorlopen. In de derde, vierde en vijfde klas had ik daar echt les van Juffrouw Van Schaik. Toen ik in de zesde klas zat, overleed mijn moeder. Dat heeft diepe sporen achtergelaten.

Ik was als kind al bezeten van muziek: ik heb van allerlei potten, prullebakken en pannen een drumstel in elkaar gezet, want ik wilde drummer worden. Zoals vele muzikanten met wie ik later gespeeld heb wel weten, was mijn ritmiek helaas niet mijn sterkste kant. Dus ging ik gitaar spelen, dat wil zeggen: eerst op een oud badmintonracket, waar de vorm van een gitaar in karton overheen geplakt was en toen een speelgoed gitaartje van plastic.

Ik ging na de lagere school naar het Ignatius College aan de Hobbemakade in Amsterdam en deed daar het gymnasium. Moeilijk, moeilijk, moeilijk. Maar ik leerde er ook Berry Nooy kennen en wij besloten samen liedjes te gaan schrijven; zo rond 1965 heb ik mijn eerste liedteksten geschreven. (Berry is later gaan optreden mijn zijn Vuilharmonisch Orkest en nog later onder de naam Berry Love. Hij maakt nog steeds muziek).

Halverwege de tweede klas verhuisden de familie naar Bloemendaal en de rest van mijn middelbare school heb ik afgemaakt op het Triniteits Lyceum in Haarlem. Toen ik 14 was kreeg ik voor mijn verjaardag een in de Soviet Unie geproduceerde gitaar, een absoluut stuk brandhout, maar ik heb het erop geleerd. De eerste accoorden heb ik van Berry geleerd en later van allerlei andere muzikale vrienden en uit onbegrijpelijke doe-het-zelf cursussen. Het was de tijd van de grote veranderingen in de Rooms Katholieke kerk en om de jeugd te binden werden er "beatmissen" georganiseerd. In het begeleidingsbandje van zo'n beatmis heb ik pas echt een beetje leren spelen, aanvankelijk alleen gitaar, maar later ook basgitaar.

Het Triniteits Lyceum was een kweekvijver van bandjes (zoek dat zelf maar eens op) en ik heb daar met vrienden gespeeld, die mij veel geleerd hebben (ik heb ze allemaal genoemd in mijn liedje "Beter dan de Beatles"). Ik wilde dus muzikant worden en heb voorgespeeld op het conservatorium, maar dat werd een complete afgang: ik mocht in de vooropleiding komen. Mijn ouders vonden dat bewijs genoeg dat ik geen talent had en toen ben ik geschiedenis gaan studeren, want dat interesseerde me wel en ik was er ook nog goed in.

De eerste paar jaar van mijn studie heb ik eigenlijk hoofdzakelijk aan de muziek besteed: ik schreef veel Engelstalige nummers, zat in honderd derde rangs bandjes, deed mee aan talentenjachten, leverde overal cassettes in, maar op de een of andere manier wou het maar niet lukken. Dus ben ik toen maar eens serieus gaan studeren en in 1983 werd ik Drs. in de Economische en Sociale Geschiedenis en een paar dagen later werd ik gevraagd om docent te worden aan de Universiteit van Amsterdam. Daar zeg je dus geen nee tegen. Muziek werd de grote hobby naast het werk. In de laatste jaren dat ik in Amsterdam woonde had ik een heel aardig bandje (Small Change), waarmee het net leuk begon te worden toen ik een aanbod voor een vaste baan in Groningen kreeg. Omdat ik ondertussen samenwoonde en een zoon had, was de keuze snel gemaakt. Vaste banen lagen in die tijd niet voor het oprapen.

Ik verhuisde in 1989 - het jaar dat mijn beide dochters werden geboren - naar Groningen om te werken aan de Rijksuniversiteit. Dat heb ik tot 2017 volgehouden met wisselend plezier. Toen besloot ik dat ik me alleen nog wilde wijden aan hetgeen ik werkelijk voor op aarde ben gekomen: liedjes schrijven en muziek maken.
Muzikaal was het eerst moeilijk om mijn weg te vinden in Groningen, totdat Johan Ophof mij vroeg als bassist voor zijn band (De Kofferband: helaas niet terug te vinden in het Gronings Poparchief) en dat heb ik een paar jaar volgehouden. Daarna met collega's en studenten nog een leuk bandje gehad (Heavy Klepto, maar aan alles kwam een einde. Vervolgens nog een duo geprobeerd met Dicky Gilbers, maar dat is bij een enkel optreden gebleven (overigens genoeg om de wet van Gilbers in werking te stellen: wie minimaal één keer met Dicky heeft opgestreden, kan daarna beroemd worden; velen zijn mij voorgegaan). Dicky raadde mij aan om meer te gaan doen met mijn Nederlandse liedjes en sinds 2010 zing ik alleen nog maar Nederlandse liedjes. In 2012 werd ik lid van de Songclub in Café Marleen en in 2013 heb ik besloten dat het er maar eens van moest komen om met professionele muzikanten een CD op te nemen.

Christof Bauwens werd de producer en speelde heel veel gitaren. Bas Mulder deed de toetsen, nam alles op en zorgde voor de mix. Marcel Wolthof speelde drums en percussie. Patries van Iterson nam eerst mijn stem onder handen en deed vervolgens veel backing vocals, deels samen met Christof en deels met mijn dochter Sophie. Er staat op de cd een nummer dat Paul Prenen al ergens in het begin van de zeventiger jaren voor mij arrangeerde (toen op een Englese tekst) waarop mijn andere dochter Ella de dwarsfluitpartij speelt. In juni 2013 hebben we de eerste 4 tracks opgenomen en in eigen beheer als EP uitgebracht. In november en december hebben we de opnames afgerond en was de CD "Wachten tot het overgaat" er en nadat Michiel Cornelisse de boel gemastered had was het klaar!

De CD is lokaal goed ontvangen. Het Dagblad van het Noorden gaf een zeer positieve recensie en gaf 3 van de 5 sterren. Radio Noord besteedde er een uur aan en maakte ook live-opnames en heeft er sindsdien regelmatig tracks van gedraaid. Het programma Twai Deuntjes veur Ain Cent van Henk Scholte besteedde er in 2015 een uur lang aandacht aan en ook toen zijn er opnames gemaakt, die daarna nog regelmatig zijn gedraaid. Ook Radio Tynaarlo, Radio Haren en Radio Unique hebben aandacht besteed aan de CD en er regelmatig tracks van gedraaid.

Ik treed nu - en dat was vaak in het kader van de Groningen Songwriters Circle, die helaas opgheven is - op in het hele Noorden, van Meppel tot Stadskanaal, van Assen tot Winsum en nog steeds als lid van de Songclub, nu in de Kroeg van Klaas in Groningen. Zo nu en dan maak ik ook uitstapjes naar wat verder gelegen oorden: zo was ik te zien in Limburg en Brabant.

Vanaf 1 september 2017 ben ik gestopt met werken bij de RUG: ik richt me nu volledig op de muziek en de eerste taak was een nieuwe CD te produceren. De nieuwe CD heet "Om Toch" en was begin december klaar. Vanaf december 2017 is de CD te koop voor € 12.50 bij mij. Hij is ook te koop bij Plato en Kunst en Vliegwerk in Groningen en by Evelyn Novacek in Hogezand. Dit keer was Bas Mulder de producer en hij heeft ook voor 3 nummers het piano-arrangement gemaakt. Er staan 15 nieuwe nummers op: 14 eigen composities en een bewerking van een nummer van Paul McCartney. Als je me ergens live wil zien, raad ik je aan de agenda te raadplegen.
Op 7 januari 2018 was de presentatie van de CD in de Synagoge Folkingestraat. De CD is bijzonder goed ontvangen. OOG-radio koos hem tot CD van de Week en in een recensie van het Dagblad van het Noorden werd het een aanrader genoemd en kreeg hij 4 van de 5 sterren. Ook Radio Noord en Radio Haren hebben aandacht besteed aan de CD en hem unaniem positief besproken.

In het voorjaar van 2022 bracht ik de dubbel CD Wassende Maan uit met daarop 40 nummers. Doordat vele muzikanten tijdens de Covid-pandemie nauwelijks werk hadden, waren vele bereid om bijdragen aan dit album te leveren. De kritieken waren allemaal erg goed, maar de verkoop bleef achter bij de verwachtingen. Ik was wel blij met de aandacht van de NPO en in het bijzonder van Gouwe Radio, die een uur lang een selectie van mijn nummers draaide!

Nadat in in 2022 een paar singles had uitgebracht (die niet veel deden), bracht ik precies op de laatste dag van het jaar 2022 het album Tegenwicht met 14 nummers uit, dit keer alleen on-line via alle bekende streaming diensten. Het uitbrengen van fysieke CDs is bijna niet meer rendabel te maken. Dit album bevat veertien wat lichtvoetigere nummers dan er op Wassende Maan stonden. Het titelnummer kwam op plaats 31 binnen in de Enige Echte Groningse Top 40.